“Toen mijn moeder de diagnose nierinsufficiëntie en dementie kreeg, stond ons leven op zijn kop. Voor mij was het erg moeilijk om dit te accepteren. Een baan binnen de zorg was nooit mijn roeping, maar ik zegde mijn baan als doktersassistente in het ziekenhuis direct op en besloot om zelf voor mijn moeder te gaan zorgen.

Mijn verdriet kon ik omzetten in liefde, door mijn moeder tot de laatste dag van haar leven te verzorgen. Tijdens mijn zorg voor haar kreeg ik steeds de neiging en het gevoel ook voor anderen te zorgen. Ik beloofde haar dat ik er met dezelfde liefde ook voor anderen zou zijn. Ik heb mijn opleiding tot [welke opleiding?] afgerond in [jaartal] en ik ben nog altijd werkzaam in verpleeghuizen, instellingen én ziekenhuizen.